حدیث روز
امام علی (علیه السلام) می فرماید : هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬ خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

دوشنبه, ۱۹ آذر , ۱۴۰۳ 8 جماد ثاني 1446 Monday, 9 December , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 469 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد اعضا : 11 تعداد دیدگاهها : 2×
حقیقت کمال
۱۴ مهر ۱۴۰۰ - ۱۶:۵۶
شناسه : 1282
21
ریاضت ما را  آماده می‌کند تا استعداد پذیرش فیض را از ناحیۀ حق داشته باشیم.
ارسال توسط : نویسنده : استاد رمضانی
پ
پ

کمال نیز همین است که انسان به آن رفعت مقام و جایگاهی که شایستۀ مقام انسانیِ اوست، برسد. کسب این کمال منوط به پذیرش فیض از جانب حق است که این مورد نیز به سهم خود وابسته به میزان استعداد است. خود استعداد نیز یک مُعد می‌خواهد که همان ‌ریاضت است. ریاضت ما را  آماده می‌کند تا استعداد پذیرش فیض را از ناحیۀ حق داشته باشیم.

ابوعلی سینا پس از بیان سه‌هدف ياد شدۀ ریاضت، برای رسیدن به هرکدام از این اهداف، اسبابی را برمی‌شمارد.

همان طور كه پيشتر نيز گفتيم  شیخ برای رسیدن به هدف اول،  زهد حقیقی را مطرح كرده و فرموده است: «فالأوّل يُعين عليه الزهد الحقيقي»

و امّا اسباب رسيدن به هدف دوم ریاضت ! ـ كه عبارت از اين بود كه:  نفس امّاره تابع نفس مطمئنه بشود و به تعبیر بهتر از امّاره بودنش، دست بردارد و کم‌کم لوّامه و سپس مطمئنه بشود ـ شيخ دربارۀ آنها چنین مي فرمايد: ” والثّانی یُعینُ علیه عدّة‌ أشیاء» يعني: چند چيز است كه ما را به اين هدف مي رساند؛ نخست مي فرمايد: «العبادة ‌المشفوعة بالفکرة» يعني: عبادت‌هایی که همراه با فكر و با حضور قلب صورت بگیرند.

این نوع عبادت، خود نوعی ریاضت است. خود عبادت هم،‌ یک نوع ریاضت است که انسان تمرین می‌کند به ملکوت توجه کند. سالک در این مسیر به حق التفات خواهد داشت و سعی می‌کند جلوی قوۀ خیال و قوۀ واهمه را بگیرد. از پرش‌های قوۀ واهمه ممانعت می‌کند. قوۀ خیال او را به بازی نمی‌گیرد. گاهی انسان برای خواندن یک نماز با حضور قلب، بسیار در زحمت می‌افتد. ابتدای نماز در حال حضور و توجهات قلبی است؛ اما ناگهان در اواسط سوره می‌بیند که حضور قلبش از دست رفته است. این روند تا سلام نماز ادامه دارد. چنین نماز گزاری مدام  هی ملتفت می‌گردد و باز دوباره  دچار غفلت می‌شود. گاهی این حالت غفلت و توجه پنج یا شش بار در یک‌نماز به‌ انسان دست می‌دهد. دلیل این عدم التفات این است که شخص قوۀ خیالش را تربیت نکرده است. لذا او به ریاضت نیاز دارد تا به کمک آن به حضور قلب ‌دست یابد.

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.