ملاصدرا، به سرمایه‌ی عظیم از منابع و آثار علوم دینی و اسلامی، دسترسی داشته و از آن‌ها در شکل دهی مکتب فلسفی‌اش بهره برده است. از جمله منابع حکمت متعالیه عبارتند از:
۱٫ دین اسلام: صدرا که خود فقیه و مفسّری آشنا به منابع دین و قرآن و سنت است، فلسفه‌اش را با معارف دین می‌آمیزد و در این راستا ،از روایات و احادیث ائمه معصومین(علیهم السلام) نیز بسیار متأثّر است.
۲٫ فلسفه مشاء: فلسفه‌ی پایه‌ی صدراست و بسیاری از مباحث خود را ابتدا بر ممشای قوم یعنی بر اساس نظر مشاء بیان نموده است و به تدریج، به رأی خود می‌رسد.
۳٫ فلسفه اشراق: حکمت متعالیه در روش و محتوا، بسیار متأثّر از فلسفه‌ی اشراقی است.
۴٫کلام: هرچند مواجهه‌ی صدرا با متکلّمین اغلب بصورت نقد و ردّ است، اما می‌توان گفت از نقد مباحث کلامی نیز در راستای بیان آراء فلسفی خود بهره برده است.
۵٫ عرفان: صدرالمتألّهین، سرمایه‌ی گرانقدر عرفان نظری را که به طور رسمی در قرن هفتم هجری و با تلاش‌های محی الدین ابن عربی شکل گرفته است، در اختیار دارد و به حق، از این سرمایه به خوبی در روش و محتوای مکتب فلسفی‌اش استفاده می‌کند.
۶٫ شهودات شخصی: صدرا در روش خاص اشراقی خود، از کشف و شهودات خویش نیز، بسیار الهام گرفته و البته مشهودات خود را فلسفی نموده است.
ثبت دیدگاه