صدرالمتألّهین در دوران حیات پر برکت خویش، بیش از چهل اثر، با نثری روان و فصیح، از خود به یادگار گذاشت. می‌توان آثار وی را در پنج دسته ذکر نمود که عبارتند از:
۱٫متون فلسفی مانند: الحکمه المتعالیه فی الاسفار….، شواهد الربوبیه، مبدأ و معاد
۲٫شروح و تعلیقات فلسفی مانند: شرح بر الهیات شفاء، شرح بر حکمه الاشراق
۳٫رسائل فلسفی مانند: عرشیه، مشاعر، رساله فی الحدوث، زادالمسافر، رساله فی الحشر
۴٫آثار تفسیری قرآنی یا روائی مانند: اسرارالآیات، شرح اصول کافی، تفسیر قرآن
۵٫آثار متفرقه مانند: ایقاظ النائمین، کسر اصنام الجاهلیه، رساله‌ی سه اصل
نکته جالب و مهم در شیوه‌ی ارائه مطالب صدرالدین است وی مباحث خود را ابتدا بر مذاق و به عبارتی بر ممشای قوم (مشائین)، بیان می‌کند و پس از فراهم آوردن زمینه و مقدمات لازم در مخاطب، به تدریج ، نظر خاص خود را در ادامه‌ی آن یا در جایگاه مناسبی دیگر، بیان و اثبات می‌کند.
ثبت دیدگاه